بررسی میزان احساس امنیت اجتماعی و عوامل مرتبط با آن در بین ساکنان شهرک سعدی شیراز

هدف این پژوهش تبیین عوامل مرتبط با میزان احساس امنیت اجتماعی ساکنان شهرک سعدی شیراز بوده و با استفاده از رویکرد های بی سازمانی، پنجره های شکسته و نیز آسیب پذیری و قربانی شدن در چارچوب نظری، بیشتر سعی شده تأثیر فضای فیزیکی و اجتماعی محله بر میزان احساس امنیت شهروندان بررسی گردد. البته امنیت اجتماعی دارای ابعاد ذهنی و عینی است و در این پژوهش بعد ذهنی آن، که از آن به نام احساس امنیت یاد می شود، تبیین می گردد. با روش پیمایش، و بکار بردن ابزار پرسشنامه، نمونه ای 354 نفره از خانوارهای ساکن شهرک سعدی شیراز که به روش خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند، مورد بررسی قرار گرفتند. متغیر احساس امنیت اجتماعی با چهار بعد احساس امنیت جانی، مالی، جمعی و ناموسی مورد بررسی و رابطه متغیرهای مستقل اصلی (از جمله درک بی نظمی محله ای، تجربه بزه دیدگی مستقیم و غیرمستقیم، روابط همسایگی، تعلق محله ای و رضایت از عملکرد پلیس) و نیز متغیرهای جمعیت شناختی با متغیر وابسته سنجیده شد. در یک تقسیم بندی سه بخشی، در مجموع میزان احساس امنیت اجتماعی پاسخگویان در حد متوسط بوده و در مورد ابعاد متغیر وابسته، میانگین بعد احساس امنیت ناموسی بالاتر از سایر ابعاد قرار داشته و پایین ترین میزان احساس ناامنی به ترتیب مربوط به بعد احساس امنیت مالی و سپس احساس امنیت جانی بوده است. نتایج رگرسیون نیز نشان می دهد که متغیر درک از بی نظمی محله بیشترین تأثیر و سپس متغیرهای بزه دیدگی مستقیم، رضایتمندی از پلیس و میزان پیوندهای محله ای (روابط همسایگی و تعلق محله ای) به ترتیب بیشترین تأثیر را بر میزان احساس امنیت اجتماعی داشته و در مجموع توانسته اند مقدار (r2=./72) از تغییرات متغیر وابسته را تبیین کنند